Оф, девойки, днес съм малко посърнала. Започвам да губя от търпението си, уморих се да чакам да дойде моят момент. Просто... не знам, всичко ми се случва тооооолкова бавно, че почти не регистрирам развитие. А ми е време за такова, преди да се преориентирам към друга сфера.
Та, отвъд мрънкането, което е моментно състояние, въпросът ми е:
Ще ми се получат ли нещата с театъра? (като съм си намислила някакви ориентировъчни срокове до средата на 2013 за случването на нещо значимо)
//Знам, че съм добра в това, което върша. По-добра от много други, които успяват да се реализират по различни канали. Получавам (искрено) признание, но не ми се отварят врати(те), а това ме тормози. Против лобизма съм, но усещам, че ме ощетява, а това ме смазва. Не знам, чудя се дали е време да се преориентирам и да пробвам с нещо друго. Нещо, което не зависи от други хора, поне не по този начин.